भगवंत.
जगात माझ्या या, ना धर्म जात वा पंथ होता!
भेटला सह्रदय खरा तोच महंत होता!
रोज मिळे ठोकर नवी,लढाई नवी तेथे,
लागलेली ठेच अनुभवांचा नवा संच होता!
नव्ह्तेच समाधान भरल्या जरी तिजो-या,
कसला श्रीमंत तो,दरिद्री मनाचा रंक होता!
जपले जयांना असे की तळहाताचे फोड,
स्वकियांनीच त्या मारला विखारी डंख होता!
न मंदीरात गेलो ना हाताळली जपमाळ,
दगडात नाही, माणसात भगवंत होता!
प्रल्हाद दुधाळ.
No comments:
Post a Comment