अतरंगी मित्र ....
आज फ्रेंडशीप डे आहे .पाश्चात्य देशातील आपण अंगीकार केलेल्या अनेक पध्दतीत मला हे वेगवेगळे डेज साजरे करण्याची पध्दत आवडते.फादर्स डे,मदर्स डे ,डॉटर्स डे ,व्हॅलेंटाईन डे,इत्यादि इत्यादि....तर आज फ्रेंडशीप डे! ऑगस्ट महिन्याचा पहिला रविवार हा फ्रेंडशीप किंवा आपल्या भाषेत मैत्रीदिन म्हणून साजरा केला जातो.वाढत्या जागतिकरणात आता ही वेगवेगळे डे साजरे करण्याची पध्दत आपल्याही अंगवळणी पडली आहे.असो,तर या आजच्या मैत्रीदिनाच्या सर्व मित्र व मैत्रिणीना मनापासुन शुभेच्छा!
या निमित्ताने मला माझ्या एका अतरंगी इब्लिस मित्रांची आठवण झाली.एका एका मित्रावर एक एक लेख लिहिता येईल पण थोडक्या शब्दात मी या माझ्या मित्राने व त्याच्याबरोबर खेळत असलेल्या आम्हा सवंगड्यानी केलेला आचरटपणा मांडण्याचा प्रयत्न केला आहे.यातील सर्व पात्रे काल्पनिक असून कोणत्याही जीवंत वा मृत व्यक्तीच्या स्वभावाशी साधर्म्य आढळल्यास तो केवळ योगायोग समजावा!
वय वर्ष पाच ,अजून शाळेत घातले नव्हते त्यामुळे केवळ हुंदाडणे चालू असायचे.साधारणपणे माझ्या वयाचे पाच सहा तरी सवंगडी बरोबर असतील.पालक आम्हाला चार घास खायला घालून खेळायला पिटाळायचे व घराला कुलूप घालून शेतात कामाला जायचे.मग आमचेच राज्य! जसा मूड फिरेल तसा खेळ खेळला जायचा.चिखलात लोळणे व्हायचे.नदीतली आंघोळ व्हायची,चिंचा बोरांच्या झाडावर दगड मारायचे,वाळायला घातलेल्या शेंगा खायच्या.मारामारी करायची .कट्टी फू व्हायची,घडीत सर्वजण पुन्हा एकत्र!असे एक एक उद्योग चालायचे !
तर एक दिवस आमची ही बालगॅंग उसाच्या चघाळाच्या ढिगावर खेळत होती.खेळता खेळता आम्ही त्या ढिगात बरेच आत गेलो होतो.आमच्या गॅंगमधे एक बिलिंदर बाळ होते.वयाच्या मानाने त्याची बुध्दी जरा जास्तच काम करायची! तर या हुषार बाळाला खेळता खेळता एक भला मोठा रबरी लाल रंगाचा एक मोठ्ठा फुगा चघाळाच्या ढिगात दिसला.त्याने ढकलत ढकलत तो फुगा थोड्या सपाट भागात आणला .बाकीची बाळेही त्याला मदत करायला लागली .त्या फुग्यावर बसून आम्ही घोडा घोडा खेळायला लागलो.खुप मजा येत होती.बाकी सगळे खेळत होतो पण आमच्यातले ते हुषार बाळ मात्र जवळच्या गोठ्यात गेले होते.तेथून त्याने एक खिळा व एक दांडा तुटलेला एक कप आणला.एक मोठा दगडही आणला.आम्ही सगळेजण बुचकळ्यात पडलो होतो.त्याने सगळ्याना बाजूला ढकलले व फुग्याचा ताबा घेतला. खिळा फुग्यावर ठेवून तो दगडाने खिळ्यावर मारू लागला.त्याला फुगा घट्ट धरून बाकीची बाळेही मदत करू लागली.बराच वेळ प्रयत्न केल्यावर त्या फुग्याला एक बारीक छिद्र पडले आणि त्यातून पाण्यासारखे काहीतरी पडू लागले.आता हुषार बाळाला अजूनच चेव आला.तो त्या फुग्यावर बसून फुग्यावर दाब देवू लागला.दाबले की फुग्याच्या छिद्रातुन तो द्रव पदार्थाची धार बाहेर पडायची हे आमचे बाळ त्या धारेत कप धरायचे व थोडा द्रव कपात आला की तो ते प्यायचा.आम्ही सगळे स्तब्ध होवून या बाळाचे चाळे बावळटासारखे बघत होतो.तो हसत खिदळत थोडे थोडे पाणी पित राहीला.बाकीची बाळेही चेकाळली व धारेची चव घेवून बघू लागली.माझ्याकडे कप आला तेंव्हा त्याच्या उग्र वासावरून ही दारू की काय म्हणतात ते असावे अशी शंका आली.मला तो वास चांगला वाटला नाही त्यामुळे कप परत दिला.आता आमच्या त्या हुषार बाळाने फुगा जोरात दाबून कारंजे उडवले सर्वांचे कपडे ओले केले बराच वेळ हा खेळ चालू राहीला.फुगा रिकामा झाला होता."ए कार्ट्यानो काय दंगा चाललाय?" कुणीतरी ओरडले आणि मी लांब धुम ठोकली!
थोड्या वेळाने हुषार बाळाचा जोराजोरात भोकाड पसरल्याचा आवाज यायला लागला.बहूतेक त्याची आई त्याला झोडपत होती!
थोडे मोठे झाल्यावर जे समजले ते असे होते. त्या हुषार बाळाच्या शेतावर सालाने कामाला असलेला एक कामगार फावल्या वेळात दारू गाळायचा व फुगे भरून असे कुठे कुठे लपवायचा.त्यातलाच एक आम्हाला सापडला होता आणि आमच्या सवंगड्यांची त्यावर झोकात पार्टी झाली होती! हा माझा बालमित्र सहावी पर्यंतच शिकू शकला.मधल्या काळात अस्सल दारूडा म्हणून बदनाम होता.आता तो व्यसनमुक्त झाला आहे!
(काल्पनिक)
......प्रल्हाद दुधाळ.
आज फ्रेंडशीप डे आहे .पाश्चात्य देशातील आपण अंगीकार केलेल्या अनेक पध्दतीत मला हे वेगवेगळे डेज साजरे करण्याची पध्दत आवडते.फादर्स डे,मदर्स डे ,डॉटर्स डे ,व्हॅलेंटाईन डे,इत्यादि इत्यादि....तर आज फ्रेंडशीप डे! ऑगस्ट महिन्याचा पहिला रविवार हा फ्रेंडशीप किंवा आपल्या भाषेत मैत्रीदिन म्हणून साजरा केला जातो.वाढत्या जागतिकरणात आता ही वेगवेगळे डे साजरे करण्याची पध्दत आपल्याही अंगवळणी पडली आहे.असो,तर या आजच्या मैत्रीदिनाच्या सर्व मित्र व मैत्रिणीना मनापासुन शुभेच्छा!
या निमित्ताने मला माझ्या एका अतरंगी इब्लिस मित्रांची आठवण झाली.एका एका मित्रावर एक एक लेख लिहिता येईल पण थोडक्या शब्दात मी या माझ्या मित्राने व त्याच्याबरोबर खेळत असलेल्या आम्हा सवंगड्यानी केलेला आचरटपणा मांडण्याचा प्रयत्न केला आहे.यातील सर्व पात्रे काल्पनिक असून कोणत्याही जीवंत वा मृत व्यक्तीच्या स्वभावाशी साधर्म्य आढळल्यास तो केवळ योगायोग समजावा!
वय वर्ष पाच ,अजून शाळेत घातले नव्हते त्यामुळे केवळ हुंदाडणे चालू असायचे.साधारणपणे माझ्या वयाचे पाच सहा तरी सवंगडी बरोबर असतील.पालक आम्हाला चार घास खायला घालून खेळायला पिटाळायचे व घराला कुलूप घालून शेतात कामाला जायचे.मग आमचेच राज्य! जसा मूड फिरेल तसा खेळ खेळला जायचा.चिखलात लोळणे व्हायचे.नदीतली आंघोळ व्हायची,चिंचा बोरांच्या झाडावर दगड मारायचे,वाळायला घातलेल्या शेंगा खायच्या.मारामारी करायची .कट्टी फू व्हायची,घडीत सर्वजण पुन्हा एकत्र!असे एक एक उद्योग चालायचे !
तर एक दिवस आमची ही बालगॅंग उसाच्या चघाळाच्या ढिगावर खेळत होती.खेळता खेळता आम्ही त्या ढिगात बरेच आत गेलो होतो.आमच्या गॅंगमधे एक बिलिंदर बाळ होते.वयाच्या मानाने त्याची बुध्दी जरा जास्तच काम करायची! तर या हुषार बाळाला खेळता खेळता एक भला मोठा रबरी लाल रंगाचा एक मोठ्ठा फुगा चघाळाच्या ढिगात दिसला.त्याने ढकलत ढकलत तो फुगा थोड्या सपाट भागात आणला .बाकीची बाळेही त्याला मदत करायला लागली .त्या फुग्यावर बसून आम्ही घोडा घोडा खेळायला लागलो.खुप मजा येत होती.बाकी सगळे खेळत होतो पण आमच्यातले ते हुषार बाळ मात्र जवळच्या गोठ्यात गेले होते.तेथून त्याने एक खिळा व एक दांडा तुटलेला एक कप आणला.एक मोठा दगडही आणला.आम्ही सगळेजण बुचकळ्यात पडलो होतो.त्याने सगळ्याना बाजूला ढकलले व फुग्याचा ताबा घेतला. खिळा फुग्यावर ठेवून तो दगडाने खिळ्यावर मारू लागला.त्याला फुगा घट्ट धरून बाकीची बाळेही मदत करू लागली.बराच वेळ प्रयत्न केल्यावर त्या फुग्याला एक बारीक छिद्र पडले आणि त्यातून पाण्यासारखे काहीतरी पडू लागले.आता हुषार बाळाला अजूनच चेव आला.तो त्या फुग्यावर बसून फुग्यावर दाब देवू लागला.दाबले की फुग्याच्या छिद्रातुन तो द्रव पदार्थाची धार बाहेर पडायची हे आमचे बाळ त्या धारेत कप धरायचे व थोडा द्रव कपात आला की तो ते प्यायचा.आम्ही सगळे स्तब्ध होवून या बाळाचे चाळे बावळटासारखे बघत होतो.तो हसत खिदळत थोडे थोडे पाणी पित राहीला.बाकीची बाळेही चेकाळली व धारेची चव घेवून बघू लागली.माझ्याकडे कप आला तेंव्हा त्याच्या उग्र वासावरून ही दारू की काय म्हणतात ते असावे अशी शंका आली.मला तो वास चांगला वाटला नाही त्यामुळे कप परत दिला.आता आमच्या त्या हुषार बाळाने फुगा जोरात दाबून कारंजे उडवले सर्वांचे कपडे ओले केले बराच वेळ हा खेळ चालू राहीला.फुगा रिकामा झाला होता."ए कार्ट्यानो काय दंगा चाललाय?" कुणीतरी ओरडले आणि मी लांब धुम ठोकली!
थोड्या वेळाने हुषार बाळाचा जोराजोरात भोकाड पसरल्याचा आवाज यायला लागला.बहूतेक त्याची आई त्याला झोडपत होती!
थोडे मोठे झाल्यावर जे समजले ते असे होते. त्या हुषार बाळाच्या शेतावर सालाने कामाला असलेला एक कामगार फावल्या वेळात दारू गाळायचा व फुगे भरून असे कुठे कुठे लपवायचा.त्यातलाच एक आम्हाला सापडला होता आणि आमच्या सवंगड्यांची त्यावर झोकात पार्टी झाली होती! हा माझा बालमित्र सहावी पर्यंतच शिकू शकला.मधल्या काळात अस्सल दारूडा म्हणून बदनाम होता.आता तो व्यसनमुक्त झाला आहे!
(काल्पनिक)
......प्रल्हाद दुधाळ.
No comments:
Post a Comment