त्या दोघी ..प्रल्हाद दुधाळ. ..कथा परीक्षण

 #कुबेरदिवाळीअंक    #आस्वाद(८)

 Pralhad Dudhal यांची #त्या_दोघी ही एक सुगम अशी लघुकथा. वृद्धाश्रम,  तिथली वेदना, त्या वेदनेला झिरपत नेणारे तिथले वृद्ध ..त्यांचं भावविश्व, त्यांचं कुटुंब, त्यांचे संस्कार आणि याच संस्काराला बाजूला सारून त्यांच्या  जीवलगांद्वारे  फोफावणारा स्वार्थ या सर्वांचं सुरेख चित्रण म्हणजे ही लघुकथा. कथेचा आवाका अत्यंत छोटा असला तरी विषयाने नि आशयाने कथेला महत्त्वाचे  स्थान मिळतेय. एका  संवेदनशील विषयाला अतिशय साधेपणाने पण सामर्थ्याने लेखकाने आपल्या शब्दांनी सजवलेय.  खरंच संस्कार  संस्कारच असतात. ते ग्रामीण आणि शहरी असा भेद करत नसतात. कारण कुठलेही आईवडील आपल्या लेकरांवर उत्तमोत्तम असेच संस्कार घडवत असतात. ग्रामीण, शहरी अशा वातावरणात फरक नसतो. तर तो असतो त्या व्यक्तिच्या विचारांच्या जडणघडणीत. स्वार्थ जेव्हा  पुढील दाराने आत प्रवेश करतो ना तेव्हा  हे उत्तम संस्कार मागील दाराने कधी निघून  जातात ते कळतही नाही. 'त्या दोघी' तील सरूबाई आणि सुमन अशाच स्वार्थीपणाला बळी पडलेल्या; पण सरूबाई... तिच्या मुलांनी तिला या आश्रमात आणलेले नसून त्यांच्या स्वार्थीपणापासून स्वतःचा बचाव करण्यासाठी  आणि स्वाभिमानाने जगण्यासाठी  ती आपणहूनच या वृद्धाश्रमात राहण्याचा निर्णय घेते. तिथेच तिला मानसिक , भावनिक  नि शारीरिक साथ देणारी सुमन भेटते. या दोघींच्या भावविश्वावर प्रकाश टाकणारी ही कथा. अगदी साधीच. पण एक शिकवण देऊन जाते. आयुष्याच्या सायंकाळी  स्वाभिमानानं कसं जीवन जगावं हे सांगते. नवा विषय वाटला मला. नि तेवढाच समंजस आशय .. लेखक प्रल्हाद दुधाळ यांनी एक आगळीवेगळी कथा आपल्या हाती दिलीय . ते मुरलेले लेखक आहेत हे सर्वार्थाने खरे ठरले. 

या भावनिक , संवेदनशील कथेसाठी लेखकाला अनेकानेक धन्यवाद ...आणि अनंत शुभेच्छा लेखनप्रवाहासाठी.....!!