ही गोष्ट साधारणपणे 1982-83 मधील आहे त्यावेळी मी नुकताच नोकरीला लागलो होतो व पुण्यातल्या येरवडा भागात जेलजवळील नागपुर चाळ या वस्तीत रहात होतो.बहुतेक घरे पत्र्याच्या भिंती आणि मंगलोरी कौले अशा स्वरूपाची होती.तर त्या वस्तीत आमचे "छत्रपती शिवाजी मंडळ"होते.आम्ही पंचवीस तीस कार्यकर्ते या मंडळाचे क्रियाशील सभासद होतो.या मंडळातर्फे गणेशोत्सव,आंबेडकर जयंती,शिवजयंती जोशात साजरे केले जायचे.सर्व इद व क्रिसमस सुध्दा जोरात साजरे व्हायचे.त्या काळी अत्यंत गाजलेले चित्रपट आमच्या मंडळातर्फे रस्त्यावर आम्ही दाखवायचो.अर्थात या सगळ्यासाठी रहिवाशांकडून यथाशक्ती वर्गणी गोळा केली जायची.या मंडळाचा मी काही वर्षे खजिनदार होतो.अशाच एका गणेशोत्सवात आलेला हा अनुभव .....
गणेशोत्सव जवळ आला की दररोज संध्याकाळी आठ दहा कार्यकर्ते घेवून आम्ही मंडळाचे पावतीपुस्तक घेवून गल्लोगल्ली फिरायचो.कायम चांगले उपक्रम राबवत असल्याने बरेच रहिवाशी आनंदाने वर्गणी देत असत पण काही वस्ताद मंडळी आम्हाला मस्त गुंडाळत!
तर असेच आम्ही वर्गणी मागत फिरत होतो.एका घरी आम्हाला एक पन्नाशीचे गृहस्थ भेटले.
"काय नाव तुमच्या मंडळाचे ?"
"शिवाजी मंडळ "
"हा ,त्या दोन नंबरच्या गल्लीतले ना,चांगले चांगले पिक्चर दाखवता की तुम्ही.वर्गणी तर द्यायलाच पायजे !"
असे तोंडावर आमची कुणी स्तुती केली की अंगावर मुठभर मांस चढायच कार्यकर्तांच्या.आता इथे जरा बरी वर्गणी मिळणार असे वाटत होते .
"बर पोरानो कितीची पावती फाडायची?" गृहस्थ.
"एक्कावन्न ." आमच्यातल्या एकाने मोठा आकडा फोडला.आता निदान एकवीस तरी नक्की मिळणार हा हिशोब!
"हो हो चांगल काम आहे शिवाजी मंडळाचे,चला लिहा पावती."
"काका किती लिहू ?"
"किती म्हणून काय विचारता? फाडा की एक्कावणची!"
मी आनंदाने पावतीवर आकडा टाकला रू.51/-, अक्षरी रुपये एक्कावण फक्त .
"नाव काय लिहू ?"
"लिही ..सर्जेराव भगवानराव जगताप"
मी वळणदार अक्षरात नाव लिहिले .आज पहिलीच पावती मोठ्या रकमेची होती.मंडळ एकदम खुशीत!
मी रुबाबात पावती फाडली .सर्जेराव काका कडे दिली.
सर्जेरावानी पावती घेतली,त्यावरचे नाव व आकडा जोरात वाचला आणि सर्जेराव दिलखुलास हसले...
पावती परत माझ्यासमोर उलटी धरून सर्जेराव बोलले ..
"पोरा ,आता मागे लिही ...येणे !"
गणेश चथुर्थीला सकाळी यायचे आणि रोख एक्कावण घेवून जायचे,काय? पावती राहुदे माझ्याकडे! चला आता पुढच्या घरी....."
आम्हा कार्यकर्त्यांची तोंडे बघण्यासारखी झाली होती!
.......प्रल्हाद दुधाळ (9423012020)
गणेशोत्सव जवळ आला की दररोज संध्याकाळी आठ दहा कार्यकर्ते घेवून आम्ही मंडळाचे पावतीपुस्तक घेवून गल्लोगल्ली फिरायचो.कायम चांगले उपक्रम राबवत असल्याने बरेच रहिवाशी आनंदाने वर्गणी देत असत पण काही वस्ताद मंडळी आम्हाला मस्त गुंडाळत!
तर असेच आम्ही वर्गणी मागत फिरत होतो.एका घरी आम्हाला एक पन्नाशीचे गृहस्थ भेटले.
"काय नाव तुमच्या मंडळाचे ?"
"शिवाजी मंडळ "
"हा ,त्या दोन नंबरच्या गल्लीतले ना,चांगले चांगले पिक्चर दाखवता की तुम्ही.वर्गणी तर द्यायलाच पायजे !"
असे तोंडावर आमची कुणी स्तुती केली की अंगावर मुठभर मांस चढायच कार्यकर्तांच्या.आता इथे जरा बरी वर्गणी मिळणार असे वाटत होते .
"बर पोरानो कितीची पावती फाडायची?" गृहस्थ.
"एक्कावन्न ." आमच्यातल्या एकाने मोठा आकडा फोडला.आता निदान एकवीस तरी नक्की मिळणार हा हिशोब!
"हो हो चांगल काम आहे शिवाजी मंडळाचे,चला लिहा पावती."
"काका किती लिहू ?"
"किती म्हणून काय विचारता? फाडा की एक्कावणची!"
मी आनंदाने पावतीवर आकडा टाकला रू.51/-, अक्षरी रुपये एक्कावण फक्त .
"नाव काय लिहू ?"
"लिही ..सर्जेराव भगवानराव जगताप"
मी वळणदार अक्षरात नाव लिहिले .आज पहिलीच पावती मोठ्या रकमेची होती.मंडळ एकदम खुशीत!
मी रुबाबात पावती फाडली .सर्जेराव काका कडे दिली.
सर्जेरावानी पावती घेतली,त्यावरचे नाव व आकडा जोरात वाचला आणि सर्जेराव दिलखुलास हसले...
पावती परत माझ्यासमोर उलटी धरून सर्जेराव बोलले ..
"पोरा ,आता मागे लिही ...येणे !"
गणेश चथुर्थीला सकाळी यायचे आणि रोख एक्कावण घेवून जायचे,काय? पावती राहुदे माझ्याकडे! चला आता पुढच्या घरी....."
आम्हा कार्यकर्त्यांची तोंडे बघण्यासारखी झाली होती!
.......प्रल्हाद दुधाळ (9423012020)
No comments:
Post a Comment