संतोषजींच्या गुटकामुक्तीच्या पोस्टनंतर अनेकजण आपल्या व्यसनांवर लिहिण्यासाठी प्रेरित झालेले दिसताहेत.
माझ्या लहानपणी गावात हातभट्टी होती तसेच देशीचेही एक दुकान होते. गावात बोटावर मोजण्याएवढ्या व्यक्ती सोडल्या तर अख्ख्या गावात दारू आणि गांजाने धुमाकूळ घातलेला होता! शाळेचे काही मास्तरच माझ्या वर्गातल्या थोराड विद्यार्थ्याना हाताशी धरून भर शाळेत नशापाणी करत असायचे! त्या वातावरणात दारू चाखून बघावी किंवा चिलमीचा एक झुरका मारून बघावा असे कधीच वाटले नाही, याचे कारण अगदी लहान वयात झालेली पुस्तकांशी गट्टी हे तर असावेच, पण याबरोबरच माझ्या आजूबाजूला दारूच्या व्यसनामुळे अनेक संसारांची चाललेली ससेहोलपट मी अगदी जवळून पहात असल्यामुळे संवेदनशील मनावर झालेला परिणाम हे कारण सुद्धा असावे!
पुढे पुण्यात आल्यावर झोपडपट्टीत रहात होतो.अमली पदार्थ ते वेश्यागमनापर्यंतची सगळ्या प्रकारची व्यसने मुक्तपणे करणारे अनेक मित्र दररोज संपर्कात होते, मनात आलं असतं तर एका क्षणात त्यांच्याप्रमाणे वागू शकलो असतो,पण ईश्वराने तशी कधी बुद्धी दिली नाही! माझ्या जीवनातला हा एक मोठा चमत्कार म्हणावा लागेल!
नोकरीत अधिकारी झाल्यावर खूप आग्रह करूनही हा बाबा बधत नाही हे बघून एका पार्टित माझ्या साहेबाने लिम्कामध्ये जीन मिसळून पाजली होती.हा प्रकार थोड्या वेळातच माझ्या लक्षात आला आणि मी पार्टि सोडून निघून आलो!त्यानंतर एकाही ओल्या पार्टीला मी कधी गेलो नाही.
आता कुणी म्हणेल "आयुष्यभर एकही व्यसन केले नाही?" "ही कसली जिनगागी?" कुणाला काहीही म्हणूदे,मी आहे तो असाच आहे.
व्यसन करणे म्हणजे आयुष्यातली मजा असेल तर जीवनभर असली मजा मी केली नाही याचा मला सार्थ अभिमान आहे!
"पान बिडी सिगरेट तमाकू ना शराब, हमको तो नशा है मोहब्बत का जनाब!"
हो , स्नेहाची माणसं जोडायचं व्यसन मात्र लागलंय आणि मनापासून जपतो आहे!
..... प्रल्हाद दुधाळ. (17/10/2019)
माझ्या लहानपणी गावात हातभट्टी होती तसेच देशीचेही एक दुकान होते. गावात बोटावर मोजण्याएवढ्या व्यक्ती सोडल्या तर अख्ख्या गावात दारू आणि गांजाने धुमाकूळ घातलेला होता! शाळेचे काही मास्तरच माझ्या वर्गातल्या थोराड विद्यार्थ्याना हाताशी धरून भर शाळेत नशापाणी करत असायचे! त्या वातावरणात दारू चाखून बघावी किंवा चिलमीचा एक झुरका मारून बघावा असे कधीच वाटले नाही, याचे कारण अगदी लहान वयात झालेली पुस्तकांशी गट्टी हे तर असावेच, पण याबरोबरच माझ्या आजूबाजूला दारूच्या व्यसनामुळे अनेक संसारांची चाललेली ससेहोलपट मी अगदी जवळून पहात असल्यामुळे संवेदनशील मनावर झालेला परिणाम हे कारण सुद्धा असावे!
पुढे पुण्यात आल्यावर झोपडपट्टीत रहात होतो.अमली पदार्थ ते वेश्यागमनापर्यंतची सगळ्या प्रकारची व्यसने मुक्तपणे करणारे अनेक मित्र दररोज संपर्कात होते, मनात आलं असतं तर एका क्षणात त्यांच्याप्रमाणे वागू शकलो असतो,पण ईश्वराने तशी कधी बुद्धी दिली नाही! माझ्या जीवनातला हा एक मोठा चमत्कार म्हणावा लागेल!
नोकरीत अधिकारी झाल्यावर खूप आग्रह करूनही हा बाबा बधत नाही हे बघून एका पार्टित माझ्या साहेबाने लिम्कामध्ये जीन मिसळून पाजली होती.हा प्रकार थोड्या वेळातच माझ्या लक्षात आला आणि मी पार्टि सोडून निघून आलो!त्यानंतर एकाही ओल्या पार्टीला मी कधी गेलो नाही.
आता कुणी म्हणेल "आयुष्यभर एकही व्यसन केले नाही?" "ही कसली जिनगागी?" कुणाला काहीही म्हणूदे,मी आहे तो असाच आहे.
व्यसन करणे म्हणजे आयुष्यातली मजा असेल तर जीवनभर असली मजा मी केली नाही याचा मला सार्थ अभिमान आहे!
"पान बिडी सिगरेट तमाकू ना शराब, हमको तो नशा है मोहब्बत का जनाब!"
हो , स्नेहाची माणसं जोडायचं व्यसन मात्र लागलंय आणि मनापासून जपतो आहे!
..... प्रल्हाद दुधाळ. (17/10/2019)
No comments:
Post a Comment